Als dirigent Jun Märkl niet in zijn camper de wildernis van Alaska verkent, vind je hem op de bok bij ’s werelds bekendste orkesten. Deze zomer treedt hij aan als chef-dirigent van het Residentie Orkest, waarvan hij sinds 2021 vaste gastdirigent is. Zijn relatie met het orkest gaat zelfs terug tot 2011. ‘Een nieuwe dirigent komt meestal als een frisse wind binnen, maar wij hebben al een stevige basis samen.’

Brug tussen ervaring en vernieuwing

Het Residentie Orkest maakte de afgelopen jaren veel veranderingen door. Met de verhuizing naar Amare heeft het een nieuw onderkomen gekregen met een uitstekende akoestiek, waar het zijn stem kan vinden en met vertrouwen vooruit kan kijken. ‘Nu het orkest is gesetteld, voel je het optimisme.' Het is voor Jun een prachtig uitgangspunt om de klank van het orkest te definiëren en verder te verfijnen. 

Tegelijkertijd is er een generatiewisseling gaande. Doorgewinterde musici gaan met pensioen en aantredend talent brengt frisse perspectieven en nieuwe energie mee. Jun omarmt deze overgang: ‘Mijn taak als chef-dirigent is om de nieuwe generatie te laten groeien, zonder de identiteit van het orkest te verliezen. Dat is een kans, maar ook een uitdaging. Door een brug te slaan tussen ervaring en vernieuwing wil ik voortbouwen op de erfenis van de musici die hier al die jaren werkten.’

Uitnodigen en aanmoedigen’

Juns aanpak kenmerkt zich door samenwerking in plaats van controle. ‘Vorige generaties dirigenten waren vaak autoritair, maar dat werkt niet meer. De musici van nu zijn hoogopgeleid en brengen hun eigen artistieke inzichten mee.' Zijn leiderschapsstijl is gebaseerd op motivatie, vertrouwen en verbinding. ‘Ik streef naar een werkomgeving waarin musici het beste uit zichzelf kunnen halen. Ik nodig ze uit en moedig ze aan in plaats van ze te vertellen wat ze moeten doen.' Open communicatie en wederzijds respect helpen zo het orkest op het hoogste niveau te presteren en zijn eigen signatuur vorm te geven.

'Blije musici spelen beter'

Juns filosofie is eenvoudig: 'Blije musici spelen beter.’ Als musici zich betrokken en gemotiveerd voelen, wordt hun muziek vanzelf beter. Hij is ervan overtuigd dat zijn verantwoordelijkheid als dirigent verder gaat dan de noten op de pagina: ‘Muziek gaat over emotie. Om die volledig tot uitdrukking te brengen, moet je je openstellen – en met openheid komt kwetsbaarheid.' Een dirigent moet daarom een ondersteunende omgeving creëren waarin musici zich zeker voelen om risico's te nemen en zich volledig te uiten. ‘Ze moeten weten dat ik ze zal steunen, niet tegenwerken.’

Internationale exposure

Vanuit deze visie hoopt Jun de muzikale identiteit van het Residentie Orkest te verstevigen. Daarnaast wil hij het orkest internationaal meer exposure geven. ‘Ik heb altijd bewondering gehad voor de Nederlandse kunst en cultuur. De kwaliteit van de orkesten hier is uitzonderlijk. We werken sinds drie jaar samen met Naxos, 's werelds grootste distributeur van klassieke muziek. Door onze optredens wereldwijd te delen, laten we zien wat het Residentie Orkest te bieden heeft.' Jun gelooft dat dit niet alleen de reputatie van het orkest zal versterken, maar ook het vertrouwen van de musici in hun eigen kwaliteiten.

Geworteld in de gemeenschap

Het Residentie Orkest speelt een belangrijke maatschappelijke rol in de Haagse regio. Jun heeft diep respect voor deze bredere missie: ‘Ik heb nog nooit een orkest gezien dat zo diep in de gemeenschap geworteld is.’ Naast de symfonische programmering organiseert het orkest koffieconcerten, optredens met conservatoriumstudenten en interactieve projecten voor kinderen. Jun ziet deze initiatieven als een perfecte balans tussen artistieke kwaliteit en sociale betrokkenheid. ‘Het combineren van een hoog artistiek niveau met een educatieve en maatschappelijke rol lijkt misschien een tegenstelling, maar is dat allerminst. Dat is wat dit orkest zo bijzonder maakt.'